Η επικύρωση της ευρωσυνθήκης

Μεγάλη κουβέντα γίνεται τις τελευταίες μέρες σε όλη την Ευρώπη σχετικά με την μη επικύρωση της Ευρωσυνθήκης από την Ιρλανδία.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο παρατηρείται ένα μούδιασμα γιατί ύπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος να παραπάμψουμε την συνθήκη στις καλένδες όπως έγινε με το ευρωσύνταγμα πριν λίγα χρόνια. Στην Ελλάδα βέβαια τον χαβά μας: Κλασσικά εσωστρεφείς ασχολούμαστε μόνο με το αν έπρεπε να διώξει το ΠΑΣΟΚ τον Σημίτη για την άποψη που εξέφρασε για το θέμα ενώ οι πιο αριστερές φωνές λειτουργούν με τον τυπικό τρόπο αντίδρασης σε ότι προωθεί την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

ΚΙ ΟΜΩΣ...

Ένα κλασσικό θέμα που φαίνεται να άγγιξε ελάχιστους είναι: Γιατι ευρωσυνθήκη? Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητα μας?

Η άποψη του κ. Σημίτη περί δημοψηφίσματος ή μη για το θέμα δεν σχολιάστηκε ως πολιτική άποψη αλλά απλά ως παράλογη δημόσια τοποθέτηση "εκτός οργάνων" που σημαίνει μπαϊράκι υπονόμευσης του αρχηγού. Μα κανένας δεν μίλησε για το αν συμφωνεί ή όχι με όσα είπε ο τέως πρωθυπουργός, ίσως ακόμα και με την λογική ότι κάποιος δικαιούται και να αλλάξει άποψη σε διάστημα κάποιων ετών.

Ελπίζω να γίνεται κατανοητό ότι η άποψη μου δεν συνδέεται καθόλου με τα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ, που μιλώντας για το μέλλον της ευρώπης είναι ένα ασημαντότατο θέμα κοκκορομαχίας.

Η δική μου ταπεινή άποψη είναι πως μία συνθήκη που υποτίθεται πως θα τεθεί κάποτε πάνω από τα εθνικά συντάγματα θα πρέπει να μας απασχολήσει ως ευρωπαίους πολίτες όσο τουλάχιστον μας απασχολεί το περιεχόμενο εθνικής νομοθεσίας. Αν χρειάζεται δημοψήφισμα για να έρθει στην επικαιρότητα το θέμα, ΝΑΙ να γίνει δημοψήφισμα. Όμως υπάρχουν δύο τυπικοί κίνδυνοι:

1. Η μερίδα των πολιτών που ψηφίζει σταθερά με ωφελιμιστικά κριτήρια (να διοριστώ, να αποκτήσω προσβάσεις στην εξουσία, κτλ) θα ψηφίσει για μία ακόμα φορά με κριτήριο την ενίσχυση του στενού κομματικού συμφέροντος. Αυτό φυσικά φθηναίνει την διαδικασία.

2. Ακόμα και οι περισσότερο πολιτικά ώριμοι ευρωπαϊκοί λαοί θα ψηφίσουν με άλλα κριτήρια: Ναι ή όχι στην ενωμένη Ευρώπη (όπως έγινε στην Γαλλία), ναι ή όχι στην υπάρχουσα κυβέρνηση τους.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι οι κρατούντες (σε ευρωπαϊκό επίπεδο) δεν εμπιστεύονται το πολιτικό μας κριτήριο και θεωρούν ότι ο μοναδικός τρόπος να υπάρξει κάποτε ενιαία συνταγματική συνθήκη είναι ερήμην μας... Ας προσέχαμε