Όταν ροκανίζουμε το κλαδί που καθόμαστε...

Μου προξενεί μεγάλη εντύπωση η αμηχανία και τα απίστευτα συντροφικά μαχαιρώματα στο ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες μέρες. Δεν ξέρω αν και πάλι τα συμφέροντα και οι δημοσιογράφοι θέλουν να καταποντίσουν το ΠΑΣΟΚ αλλά μερικά πράγματα δεν είναι δυνατον να πιστεύουν ότι θα είναι αποτελεσματικά:

1. Φταίει μόνο ο Τσουκάτος. Δηλαδή η SIEMENS έδωσε ένα μεγάλο ποσό στον κ. Τσουκάτο, το οποίο δεν πήγε σε εξυπηρέτηση σύμβασης, αλλά η SIEMENS προίκισε απλώς τα παιδιά του γιατί ήταν όμορφα. Δηλαδή ποιος πιστεύετε ότι θα πιστέψει πως το ΠΑΣΟΚ και άλλα στελέχη του δεν έχουν εμπλοκή και στέλνοντας τον κ. Τσουκάτο στην φυλακή θα βγει λάδι το ΠΑΣΟΚ

2. Φταίει ο Σημίτης. Εδώ και αν πουλάμε τρέλα. Όλοι μα όλοι στο ΠΑΣΟΚ, από όλες τις τάσεις, από όλα τα ρεύματα ήταν μεγαλουπουργοί της κυβέρνησης Σημίτη σε ένα αρραγές μέτωπο καμαρώνοντας για το μεγάλο ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή ποιος θα πιστέψει πως ότι κακό έγινε φταίει το περιβάλλον Σημίτη και όλοι οι άλλοι είναι καθαροί

Είναι απίστευτο το αυτογκόλ των τελευταίων ημερών.

Το ΠΑΣΟΚ έπεσε από την κυβέρνηση γιατί ο λαός πίστεψε ότι είναι διεφθαρμένο. Ο λαός έβγαλε την ΝΔ πιστεύοντας ότι είναι πιο καθαρή. Ακούει διάφορα για "κουμπάρους", "αναψυκτήρια" και "βίλλες" αλλά μάλλον πιστεύει πως η διαφθορά δεν είναι τόσο βαθιά (εδώ φυσικά είναι πολύ δύσκολο να κάνει κάποιος απόλυτα αντικειμενική κρίση ειδικά όταν τα ΜΜΕ κινούνται κατά τεκμήριο βάσει εντολών.

Ο λαός βλέπει μία άτολμη κυβέρνηση ενώ πίστεψε ή ήλπιζε ότι θα γίνουν τομές. Την ίδια στιγμή όμως ανιτστέκεται (σωστά ή λάθος κατά περίπτωση, αυτό χωράει συζήτηση) σε πολλές από τις επιχειρούμενες αλλαγές

Πάντως φαίνεται πως η συζήτηση για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που τα έπαιρναν επαναφέρει στον λαό τους λόγους για τους οποίους το καταψήφισε και αυτό καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποφασίσει αν θα συνεχίζει να μένει δεμένο στο άρμα της "πετυχημένης διακυβέρνησης Σημίτη" ή θα προσπαθήσει να κάνει ριζικές τομές με αποστρατεία κάποιων και αλλαγές ακόμα και του εμβλήματος. Δεν είμαι βέβαια, και κανένας δεν είναι, σίγουρος για το που θα οδηγήσει οποιαδήποτε από αυτές τις επιλογές.