Ποια είναι η λύση;

Γράφω εδώ και καιρό σε σχόλια, αναρτήσεις και δημοσιεύσεις ότι το πρόβλημα μας δεν είναι αν μένει η ΝΔ κυβέρνηση ή έρθει το ΠΑΣΟΚ. Είναι η νοοτροπία μας και το πολιτικό σύστημα. Με την διαφορά πως κάθε πολίτης ξεχωριστά δεν έχει δικαίωμα να βγάζει την ουρά του απέξω ορίζοντας ότι το "πολιτικό σύστημα" είναι μόνο κάποιοι άλλοι όπως οι πολιτικοί. Είμαστε και εμείς μέρος του. Όχι μόνο γιατί στηρίζουμε και ψηφίζουμε τα παραδοσιακά συστατικά του που είναι τα μεγάλα κόμματα (άλλωστε τι άλλο να κάναμε;) αλλά γιατί με την νοοτροπία μας στηρίζουμε το να συνεχίζει να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο.

Η ελληνική πολιτική ιστορία έχει μία λογική συνέχεια που ξεκινά από την παράλογη αντιαριστερή συμπεριφορά με αποκορύφωμα την δικτατορία και συνεχίστηκε με την παράλογη εγκαθίδρυση κομματικού κράτους και αναξιοκρατείας από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Και το κομματικό κράτος μπορεί κάποιος να το αντιληφθεί αφού ολόκληρες τάξεις βίωσαν για δεκαετίες απιστευτούς αποκλεισμούς για πολιτικούς λόγους και αυτή η δράση έφερε κάποια στιγμή λογικά αντίδραση. Το να κάνουν όμως κουμάντο σε χιλιάδες πόστα ανάξιοι επειδή απλά ήταν στην κλαδική ήταν μία καταστροφή την οποία ως χώρα θα πληρώνουμε για δεκαετίες.

Το υπάρχον πολιτικό σύστημα από το ΚΚΕ ως τον ΛΑΟΣ συμπεριφέρεται επηρεαζόμενο από αυτή την πραγματικότητα της ελληνικής ιστορίας. Και πρέπει, για να μην κάνουμε στείρα κριτική και δαιμον0λογίες όπως πολλοί, να προτείνουμε κάτι. Και αυτό το κάτι δεν είναι ούτε αυτοδύναμες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ όσο τουλάχιστον τα κόμματα αυτά έχουν συστατικά άτομα και τάσεις επηρεασμένες από την πολιτική ιστορία (οι συσχετισμοί δικοί σας). Ούτε ευκαιριακές κυβερνήσεις συνεργασίες (π.χ. ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ-ΛΑΟΣ) γιατί δεν θα φέρουν κάτι καινούργιο και στο βάθος του μυαλού τους τα πολιτικά κόμματα θέλουν να καταλήξουν σε αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Το πρόβλημα στην χώρα δεν είναι ο Κώστας Καραμανλής, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αλέξης Τσίπρας που γενικά έχουν πολύ καλές προθέσεις και λίγο ως πολύ ικανότητες. Το πρόβλημα είναι τι υπάρχει πίσω από αυτούς σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο (συμφέροντα, κομματικές οργανώσεις, ΜΜΕ).

Χρειαζόμαστε κάτι καινούργιο, εντελώς καινούργιο στο οποίο έχουν φυσικά θέση υγιείς δυνάμεις που τώρα στεγάζονται στα υπάρχοντα κόμματα. Όμως για να πετύχει κάτι τέτοιο χρειάζεται ένας πολιτικός ηγέτης που θα εμπνέυσει και θα μας κάνει να τρέξουμε πίσω του με ενθουσιασμό άσχετα με το αν ο μπαμπάς ή ο παππούς μας ήταν αριστερός ή δεξιός (γιατί εμείς δεν έχουμε τέτοια κολλήματα).

Το ερώτημα που μένει είναι ένα: "Ποιος θα είναι αυτός ο ηγέτης"

Η Ελλάδα μας έχει τεράστιο δυναμικό σε ύπνωση, λείπει η ελπίδα, η προοπτική, η φλόγα που αν κάποιος μας την δώσει μπορούμε να μεγαλουργήσουμε.