Η ενίσχυση των τραπεζών

Τον τελευταίο καιρό διαβάζουμε σχόλια πολλά από τα οποία είναι εξαιρετικά ανακριβή σχετικά με το πακέτο ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών. Δυστυχώς μερικά σχόλια εμπεριέχουν στοιχεία εμπάθειας είτε πολιτικής (το κλασικό οπαδικό ποδοσφαιρικό αισθητήριο) είτε κοινωνικής (εν γένει οι τράπεζες ρουφάνε το αίμα του λαού...).

Είναι αυτονόητο ότι ένας επιχειρηματίας στήνει μία επιχείρηση με σκοπό το κέρδος και ένας επενδυτής επενδύει τα χρήματα του σε μία επιχείρηση περιμένοντας ότι τα οικονομικά της αποτελέσματα θα είναι θετικά για να πάρει κάποιο μέρισμα. Και φυσικά υποτίθεται ότι ο ρόλος του κράτους είναι να βάλει μία τάξη στη ζούγκλα ώστε να μην είναι αυτονόητο ότι τα θύματα σε κρίσεις και μη θα είναι οι ασθενέστεροι.

Ώς εδώ λέμε τα αυτονόητα...

Η συζήτηση όμως ότι οι κυβερνήσεις παρέχουν ρευστότητα στις τράπεζες αντί να τα δίνουν στους ασθενέστερους είναι ανακριβείς. Σε σχόλιο μου στο press-gr κάποιος απάντησε ότι στην Ελλάδα χρειάζεται μία τράπεζα, την Τράπεζα της Ελλάδας... Ελπίζω ότι καταλαβαίνει πως δεν στέκει αυτό που λέει. Γιατί; Να θυμίσω λοιπόν το αυτονόητο:

Ο ρόλος των τραπεζών σε ένα υγιές οικονομικό περιβάλλον είναι, εκτός από το να ασφαλίζουν τις οικονομίες μας, να δίνουν την δυνατότητα σε καθέναν από μας να αποκτά κάτι που δεν μπορεί με τα χρήματα που έχει στην άκρη. Ένα σπίτι, χρήματα σε μία δύσκολη στιγμή... Και το κυριότερο, μία ρευστότητα σε μικρά και μεγάλα μαγαζιά ώστε να έχουν εμπόρευμα να πουλήσουν, να πληρώσουν μισθούς σε περιόδους που δεν πάνε καλά οι δουλειές γιατί ποιος από μας μπαίνει σε μαγαζί με άδεια ράφια.

Κάθε λογική ότι το κράτος πρέπει να αγοράσει όλες τις τράπεζες, με τα δεδομένα που λειτουργεί σήμερα το δημόσιο, είναι επικίνδυνη γιατί είναι βέβαιο πως τα χρήματα θα πάνε χαμένα.

Η γνώμη μου είναι πως καλώς το κράτος δίνει ρευστότητα στις τράπεζες γιατί τις έχουμε ανάγκη με κάποιες βασικές προϋποθέσεις που είτε ικανοποιούνται είτε όχι με τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν:

1. Να ελέγχει το κράτος αυστηρά τους κανόνες του παιχνιδιού ώστε να εξασφαλιστεί πως οι τράπεζες δεν θα χρησιμοποιήσουν κερδοσκοπικά το κρατικό χρήμα. Ο στοχος μας δεν είναι να αισθανθούν οι τραπεζίτες ότι δεν άλλαξε τίποτα, γιατί η δική τους στρατηγική δημιούργησε το σύστημα
2. Να εξορθολογίσει την πολιτική αμοιβών αφού προφανώς το κρατικό χρήμα δεν μπορεί να γίνει μπόνους κάποιων οι οποίοι αποδεχόμενοι την ενίσχυση αποδέχονται ότι κάπου και αυτοί έχουν τις ευθύνες τους
3. Να παρακολουθεί το κράτος ότι η παροχή ρευστότητας θα μεταβιβαστεί στους πολίτες και την επιχειρηματικότητα. Και στο αναμενόμενο σχόλιο ότι ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν χρειάζονται ρευστότητα θα απαντήσω: Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες, αλλά και τα μικρά καράβια δεν αντέχουν