Τα πρώτα συμπεράσματα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ

Συμληρώνεται σχεδόν ένας μήνας από την εκλογή του Γ. Παπανδρέου στην κυβέρνηση της χώρας.

Κατά τη γνώμη μου ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα δημοκρατίας που εξακολουθεί να υπάρχει είναι η δυσκολία μας να έχουμε ασφαλή εικόνα για τα γεγονότα αφού η παρουσίαση των γεγονότων από τα ΜΜΕ εξακολουθεί να είναι έντονα χρωματισμένη. Δεν εννοώ ότι το χρώμα είναι σταθερά το ίδιο. Απλά φαίνεται πως ένα αόρατο πέπλο από ένα άγνωστο διευθυντήριο καλύπτει καταστάσεις κατά το δοκούν ακόμα και όταν αναφερόμαστε σε μάχες εντυπώσεων. Δϋο παραδείγματα:

1. Έγινε μία αναφορά σε μεταφορά εσόδων από την κυβέρνηση στην επόμενη χρονιά ώστε να αυξηθεί φέτος το έλλειμα (ώστε αυτό να χρεωθεί στην κυβέρνηση της ΝΔ) και να μειωθεί σημαντικά το 2010 (πέρα από την άπόδοση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ)΄κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Αυτό μπορεί να μην έχει μεγάλη ουσία άπό την μακροοικονομική άποψη είναι όμως ζήτημα πολιτικής ηθικής. Ποιος το ανέδειξε;

2. Έγινε μεγάλος θόρυβος για την ανοιχτή διαδικασία επιλογής Γενικών Γραμματέων στα υπουργεία. Η διαδικασία ήταν πρωτοποριακή, ήταν μία πολύ έξυπνη διαδικασία συλλογής βιογραφικών προς επάνδρωση διάφορων θέσεων της κρατικής μηχανής όμως οι πρώτες επιλογές είχαν χαρακτήρα επιλογής γνώριμων ατόμων κάτι που θόλωσε την λάμψη της ιδέας

Και αυτή η κριτική γίνεται ειλικρινά απόλυτα καλόπιστα την στιγμή που η νέα διακυβέρνηση έδειξε σημάδια εξυγχρονισμού του πολιτικού σχήματος από πολλές πλευρές.

Εγώ βέβαια μετά από αυτά τα συμπεράσματα θα επαναλάβω τις ίδιες αγωνίες που με διακατέχουν από τις τελευταίες εβδομάδες πριν τις εκλογές:

Θα καταφέρει ο κ. Παπανδρέου να αντισταθεί στην φανερή ασφυκτική πίεση που του ασκείται από τον κομματικό μηχανισμό για μη αξιοκρατική επιλογή στελεχών στην κρατική μηχανή; Ειλικρινά, στο πλαίσιο του ρεαλισμού θεωρώ απόλυτα φυσιολογικές επιλογές φίλων του ΠΑΣΟΚ σε επιτέλικές θέσεις. Όμως σίγουρα στους 3.400.000 ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν σίγουρα αρκετοι άξιοι να επανδρώσουν την κρατική μηχανή. Και αυτό ήταν ένα από τα βασικά λάθη του Καραμανλή που π.χ. στην επιλογή των ΓΓ Περιφερειών δεν επέλεξε δα και τα αξιολογότερα κομματικά στελέχη. Κάθε άλλο μάλλιστα...
Τα βασικότεα στοιχήματα σε αυτή την χώρα εξακολουθούν να είναι τα έρωτήματα με τα οποία εκλέχθηκε ο Κ. Καραμανλής το 2004 και το 2007: Η οργάνωση του κράτους (αποδοτικότητα και σεβασμός στην χρήση του δημοσίου χρήματος) και η διαφθορά. Με αυτά τα θέματα κέρδισε τις προηγούμενες εκολογές και γι' αυτά έχασε τις πρόσφατες. Θα τα καταφέρει καλύτερα ο κ. Παπανδρέου; Και το βασικό (αν και όχι ασήμαντο) δεν είνα τα λιγότερα κρατικά αυτοκίνητα. Το θέμα είναι πότε θα "σπάσουν αυγά"...

Για την ΝΔ τι να πω; Ως τώρα απογοήτευση στο εσωκομματικό πεδίο. Αυτό το κόμμα δείχνει να μένει πίσω στο πλαίσιο του πολιτικού εκσυγχρονισμού. Όμως έχει χρόνο να βρει βηματισμό. Και η αγωνία αυτή δεν εκφράζεται μόνο από έναν (ως τώρα τουλάχιστον) ψηφορόρο της (αλλά όχι οπαδό της) αλλά έναν πολίτη που θέλει μία ουσιαστική αντιπολίτευση κάτι που έλειψε σε χρόνια διακυβέρνησης του Καραμανλή.