Κοινωνικό μέτωπο προς τις τράπεζες

Σε αυτή τη χώρα έχουμε μυριάδες λόγους για να διαφωνούμε ή να συμφωνούμε ανάλογα με τις πολιτικές ή κοινωνικές πεποιθήσεις. Να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε με το Α ή το Β κόμμα.

Όμως υπάρχουν κάποιες καταστάσεις όπου, διατηρώντας την στοιχειώδη λογική, οφείλουμε ως πολίτες να λειτουργούμε ομαδικά προς το κοινό συμφέρον.

Έγραψα σε παλιότερο άρθρο τότε που οι βυτιοφορείς πίεζαν για τρελά πράγματα για την έννοια του κινήματος πολιτών. Απαιτείται συσπείρωση πέρα και πάνω από κόμματα και πεποιθήσεις όχι γιατί τα κόμματα δεν έχουν την σημασία τους αλλά γιατί όταν μία διεκδίκηση παίρνει ταμπέλα μοιραία οδηγεί απέναντι της πολλούς από μας.

Έγραψα πιο πρόσφατα, συγκεντρώνοντας από κάποιους βαρείς χαρακτηρισμούς, ότι η ενίσχυση ΤΗΣ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ (το τονίζω γιατί παρεξηγήθηκε) των τραπεζών είναι αναγκαία γιατί τα νοικοκυριά και κυρίως οι επιχειρήσεις έχουν ανάγκη από ρευστό γιατί αλλιώς απλά κλείνουν. Και άντε καλά θα σπρώξω το στεγαστικό μου δάνειο για αργότερα. Όμως βιώνουμε πολλοί από μας τις απολύσεις λόγω μη ρευστότητας των επιχειρήσεων. Όπως λέγαμε πολλοί, βασική προϋπόθεση είναι να ελεγθούν οι κανόνες του παιχνιδιού.

Αυτό που διαβάσαμε σήμερα για συμμαχία 16 τραπεζών εναντίον του κράτους θα ήταν απίστευτα επιπόλαιο εκ μέρους μας ως πολίτες να μας χαροποιήσει επειδή στρέφεται ενάντια στον Καραμανλή. Στην ουσία στρέφεται ενάντια στους πολίτες γιατί τελικά εμείς είμαστε τα θύματα.

Πρέπει λοιπόν να νοιώσουν την κατακραυγή μας.

Και οι πολιτικοί μας επίσης να αντιληφθούν (που σίγουρα το ξέρουν) πως δεν έχουμε και απεριόριστα περιθώρια