Αν βουλιάξει η χώρα, που βουλιάζει, εμάς θα πάρει κάτω...

Διάβασα και άκουσα με ενδιαφέρον όσα είπε ο κ. Ρίζος τόσο στην τηλεόραση όσο και στην Εξεταστική Επιτροπή

Πιθανότατα όσοι έχετε ήδη διαμορφωμένη άποψη για τον κ. Ρουσόπουλο, πιθανότατα οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, αισθανθήκατε χαρά γιατί θεωρείτε ότι δικαιώθηκαν όσα πιστεύατε. Για σας η Εξεταστική Επιτροπή, που υποτίθεται ότι δεν επηρεάζεται από την ατμόσφαιρα αλλά μόνο από τις καταθέσεις των μαρτύρων, θα είναι σωστή μόνο αν καθίσει στο σκαμνί κανα δεκαριά υπουργούς. Για εκείνους τους, πολλούς ελπίζω, που θέλουν την αλήθεια στα γεγονότα να τονίσω-θυμίσω τα εξής:

1. Ο κ. Ρίζος δεν παρουσίασε στοιχεία, αλλά μόνο την ατμόσφαιρα που εισέπραττε υποτίθεται από τις επαφές του. Και φυσικά, επειδή από φήμες δεν προκύπτουν ποινικές ευθύνες, δεν προσθέτει τίποτα η κατάθεση του.
2. Από την ημέρα που ο πρωθυπουργός διάλεξε έναν μη ακραιφνή δεξιό ως κυβερνητικό εκπρόσωπο μερικοί, και κυρίως ο κ. Ρίζος, λυσσάξανε εναντίον του γιατί πιθανόν περίμεναν ότι θα έλεγχαν το παιχνίδι
3. Ψάξτε λίγο τον συσχετισμό την οριστικής παραχώρησης συχνοτήτων για τηλεοπτικούς σταθμούς - που με νόμο του κ. Ρουσόπουλου απαγορεύτηκε. Η δυνατότητα αυτή έδινε το δικαίωμα σε κάποιους σημαντικούς κυρίους να πουλούν την συχνότητα σε άλλους πουλώντας στην ουσία ένα δημόσιο αγαθό. Κάποιοι κύριοι εκδότες αμέσως μετά έγιναν πολύ ευαίσθητοι σε θέματα ηθικής.

Για να τελειώνουμε. Μετά την λανθασμένη πολιτικά παραπομπή ενός εν ενεργεία πρωθυπουργού του Ανδρέα Παπανδρέου που είχε στοιχεία διχασμού - ασχέτως αν τα στοιχεία που στήριζαν την κατηγορία ήταν απείρως ισχυρότερα από τα σημερινά για το Βατοπεδι - θα έπρεπε να καταλάβουμε κάποια πράγματα ως έθνος.

Στην υπόθεση του Βατοπεδίου η ΠΟΙΝΙΚΗ - το τονίζω αυτό - ευθύνη υπουργών είναι ελάχιστη μπροστά σε άλλα σκάνδαλα που έχουμε καταπιεί σε αυτή τη χώρα. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ευθύνη απονέμεται από τους πολίτες στις εκλογές. Έχουμε καταπιεί την κατασπατάλιση εκατοντάδων εκατομμυριών των ταμείων στις υποθέσεις της ΔΕΚΑ (χρήση αποθεματικών των ταμείων για ενίσχυση του χρηματιστηρίου προς εκλογικό όφελος), του Εθνικού Κτηματολογίου (που ήταν ευρωπαϊκό πρόγραμμα του οποίου χάθηκαν εκατομμύρια και τώρα το πληρώνουμε εμείς) και ενός ολόκληρου ΚΠΣ (του 1ου) όπου απίοστευτο ευρωπαϊκό χρήμα χάθηκε σε τσέπες χωρίς ωφέλεια του συνόλου.

Εκείνα τα δισεκατομύρια χάθηκαν. ΤΕΛΕΙΩΣΕ. ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΕ. Μιλάνε για τις αμφισβητούμενες επενδύσεις αποθεματικών των ταμείων εκείνοι που τα επένδυσαν στην παράλληλη αγορά του χρηματιστηρίου. ΈΛΕΟΣ ΠΙΑ...

Για δεκαετίες το σύστημα προμηθειών στα νοσοκομεία ήταν ένα λησταρχείο που οδηγούσε το δημόσιο σε απίστευτη αιμοραγία. Και το θέμα τώρα ρυθμίζεται.

Ας σκεφτούμε ποιες αλλαγές θέλουμε πραγματικά να γίνουν και ποιος είναι σε θέση να τις υλοποιήσει. Δεν είναι εύκολη η απάντηση αλλά ας αφιερώσουμε λίγη σκέψη. Για το μέλλον μας μιλάμε.

Και ας αφήσουμε στην άκρη τα οπαδικά. Το Α ή Β κόμμα το πολύ πολύ να μας διορίσει κανένα ανήψι. Αν όμως βουλιάξει η χώρα, που βουλιάζει, εμάς θα πάρει κάτω
Από την άλλη έχουμε υπαρκτά θέματα όπως τα ομόλογα (όπου τα λεφτά γύρισαν πίσω) το Βατοπεδι (όπου επίσης τα λεφτά γυρίζουν πίσω). Αυτό δεν μηδενίζει φυσικά τις ευθύνες.