Απώλεια κοινής πολιτικής λογικής

Παρακολουθόντας χθες το βράδυ τους διαξιφισμούς των πολιτικών στην βουλή και τα τηλεοπτικά παράθυρα είχα μία βασική απορία:

Είναι κάποιοι όντως τυφλωμένοι από τους κομματικούς στόχους τους και πιστεύουν αυτά που λένε ή απλά θεωρούν τους πολίτες τόσο άβουλα όντα που μπορούν να δεχτούν οτιδήποτε τους σερβίρουν;

Χθές έγινε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μία μυστική ψηφοφορία: Η δικαστική εξουσία διαβίβασε στην βουλή την δικογραφία για ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες ενός πολιτικού προσώπου, η βουλή αποφάσισε να ορίσει μία ειδική επιτροπή με ρόλο - κατά το Σύνταγμα - εισαγγελέα, και η ολομέλεια είχε ένα απλό ερώτημα να απαντήσει:

"Είναι οι ενδείξεις επαρκείς για να ζητηθεί από την δικαιοσύνη δικαστική διερεύνηση;"

Παρ' όλο που δεν είχα την αφέλεια να πιστεύω ότι θα γίνω σοφότερος, παρακολούθησα από το τηλεοπτικό κανάλι της βουλής μία πολύωρη συζήτηση με μία σειρά από παραληρήματα.

Έγραφα την προηγούμενη εβδομάδα πως ο ευτελισμός των θεσμών είναι ιστορική ευθύνη αυτών που τις ευτελίζουν. Δεν μπορώ όμως να παραγνωρίσω πως σημαντικό πολιτικό διακύβευμα είναι και το ποιος αναλαμβάνει τις ευθύνες αυτής της χώρας. Με την έννοια αυτή μου είναι ολίγον αδιάφορο τι λέει η ελλάσων αντιπολίτευση γιατί δεν πρόκειται ποτέ να ορίσουν την τύχη μου. Εϊναι ενίοτε πολύ χρήσιμη μόνο ως έκφραση των - οικολογικών, δημοκρατικών, κα. - αντανακλαστικών της κοινωνίας αλλά ως εκεί. Όμως το τι λέει ένα κόμμα που σε λίγο καιρό πιθανόν να ορίζει τις τύχες μας δεν είναι αδιάφορο.

Το ΠΑΣΟΚ είναι πια τελείως τυφλωμένο από την προοπτική να γίνει κυβέρνηση που δεν βλέπει τίποτα άλλο μπροστά του.

Ένας από τους σημαντικότερους συνταγματολόγους που διαθέτει αυτή η χώρα, ο κ. Βενιζέλος, ευτέλισε μία ύψιστη - υποτίθεται - διαδικασία για την τύχη ενός ανθρώπου σε έναν υψηλής ρητορικής λόγο σχετικά με το γιατί πρέπει να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Ούτε νίξη για την δικογραφία, ούτε νίξη για την ενδεχόμενη ενοχή, ούτε νίξη για τις πανταχόθεν παρεμβάσεις στην τσαλαπατημένη πλέον ανεξαρτησία της δικαιοσύνης της οποίας για χρόνια ήταν λειτουργός από διάφορα μετερίζια.

Μας είπε η κ. Γεννηματά -που θυμίζω πως κάποτε θεώρησε πως απλά ο Άρειος Πάγος θα κοιμάται - πως εφόσον σε δημοσκόπηση σημαντικό ποσοστό ζητάει την παραπομπή Παυλίδη η βουλή οφείλει να ακούσει. Τι λέτε κ. Γεννηματά; Τι έχουμε εδώ; Τα λαϊκά δικαστήρια του εμφυλίου που εκτελούσαν ανθρώπους με αποφάσεις δια βοής;

Ο κ. Παπακωνσταντίνου είπε δε το πιο τρελό: 146 ψήφοι υπέρ της παραπαμπής, 144 κατά της παραπομπής, άρα περίπου η κυβέρνηση δεν έχει την δεδηλωμένη. Δηλαδή παρ' όλο που έτσι ή αλλιώς δεν μαζεύτηκαν οι απαιτούμενοι 151 ψήφοι, και φυσικά η ψηφοφορία αφορούσε την ποινική τύχη ενός πολιτικού ο κ. Παπακωνσταντίνου συνάγει ότι η κυβέρνηση έχασε την δεδηλωμένη. Έλεος πια...

Λοιπόν για να τελειώνουμε. Αντιλαμβάνομαι πως θέλετε απεγνωσμένα να γίνετε κυβέρνηση. Δεν μπορείτε όμως να λέτε τα πάντα στο όνομα αυτής της φιλοδοξίας. Οι πολίτες έτσι και αλλιώς δεν φοβούνται εσάς αλλά τις στρατιές των πρασινοφρουρών που κυβερνούσαν, μετέθεταν, ταπείνωναν, λυμαίνονταν για χρόνια το ελληνικό δημόσιο ορίζοντας τα πάντα μόνο και μόνο στο όνομα της κλαδικής. Θυμάμαι που μου έλεγε συγγενής μου που μετατέθηκε στον ΟΤΕ της Καστοριάς μόνο και μόνο επειδή διάβαζε Βραδυνή πως η υπηρεσία ήταν γεμάτη από Κυκλαδίτες, Κρητικούς και Πελοπονήσιους.

Προσπαθούμε να ξεχάσουμε κ. Παπανδρέου. Προσπαθούμε να ελπίσουμε πως είστε φορέας του καινούργιου. Όμως με τέτοιες συμπεριφορές δεν μας αφήνετε να ξεχάσουμε. Και το μόνο που πετυχαίνετε είναι να συσπειρώνετε τους αντιπάλους σας...