Στην εξέλιξη του πολιτικού και κοινωνικού σκηνικού στην Ελλάδα διαισθάνομαι ότι οδηγούμαστε ως χώρα σε μία κατεύθυνση και θα ήμουν ευτυχής αν διάβαζα κάποιες ψύχραιμες απόψεις αναγνοστών του Καφενείου:
Στην Ελλάδα λοιπόν σήμερα υπάρχουν οι εξής προτάσεις εξουσίας:
(α) Η πρόταση της τρικομματικής κυβέρνησης θεωρεί μονόδρομο να υπακούει στα κελεύσματα της τρόικας και υλοποιεί της μεταρρυθμίσεις που προτείνει ο κ. Ραιχενμπαχ η Task Force και οι Γάλλοι ειδικοί της Δημόσιας Διοίκησης. Βέβαια οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να περάσουν από το πολιτικό προσωπικό της χώρας που ακόμα κινείται με παλαιοκομματικές λογικές. Το στοίχημα είναι πότε και αν θα αποδόσουν στην ουσία οι αλλαγές και πόσα "ασημικά" θα πρέπει να βγάλουμε στο σφυρί πριν πάρει (αν πάρει) μπρός η μηχανή και χαλαρώσει η πίεση στους μη έχοντες.
(β) η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά μεταλλάσεται και αποκτά με ταχύτατους ρυθμούς στοιχεία πολιτικού ρεαλισμού. Η μετάλλαξη αυτή θα πρέπει να οδηγήσει το συντομότερο σε πρόταση πολιτικών που θα απαντάει σε βασικά ερωτήματα: (α) θα αναδιαμορφωθεί η διοίκηση και πως; (β) Εφόσον αρνηθούμε την "βοήθεια" της τρόϊκας πως θα δημιουργήσει η χώρα πραγματικά πλεονάσματα και κυρίως επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και πλούτο για τους πολίτες; Φαντάζομαι όχι με εθνικοποίηση των φυσικών πόρων. Φαντάζομαι επίσης με ενεργοποίηση των Ελλήνων εν δυνάμει επενδυτών.
Κάπου στην "γειτωνιά" υπάρχει και η Χρυσή Αυγή ο τρίτος δημοσκοπικά πόλος που φλερτάρει τριψήφια ποσοστά και ζητάει πιο ...ριζοσπαστικές λύσεις στα προβλήματα. Και ένα είναι σίγουρο: Πολλοί από τους πολίτες που δεν πείθονται με κάποιο από τα παραπάνω πάνε στον τρίτο πόλο. Και προσωπικά πιστεύω πως αυτό είναι καλό για να θυμίζει στους παραπάνω πόλους εξουσίας ότι δεν υπάρχει άπλετος πολιτικός χρόνος για να οριστικοποιήσουν τις πολιτικές τους.
Παρατηρήστε τι γίνεται γύρω μας:
Δεξιά και αριστερά της τρικομματικής κυβέρνησης δημιουργούνται φορείς και μηχανισμοί με στόχο να μαζέψουν τους πάσης φύσης ευρωσκεπτικιστές. Οι συνθήκες οδηγούν στη δημιουργία του νέου Ευρωπαϊκού κόμματος που θα αποροφήσει μεγάλα κομμάτια από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ χωρίς τα πολύ δεξιά και τα πολύ αριστερά τους κομμάτια. Βλέπετε; Νέα πολιτική κίνηση δεξιά της ΝΔ όταν δεν πείθει ο Καμμένος. Τα αριστερά κομμάτια ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ αποστασιοποιούνται και καλοβλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ που αποστασιοποιεί σιγά-σιγά τις επαναστατικές του συνιστώσες και πλησιάζει τον διεθνή παράγοντα. Τρομερές αλλαγές για τον ΣΥΡΙΖΑ του 2008. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ συζητάνει σιγά-σιγά την δημιουργία μίας ενιαίας επικοινωνιακής στρατηγικής.
Ειλικρινά δεν έχω ιδέα τι θα βγεί από όλα αυτά . Όμως οι εκλογές θα γίνουν έτσι και αλλιώς σε 3 χρόνια (κανένας δεν είναι έτοιμος για νωρύτερα). Αν στο μεταξύ δεν έχουμε καταρρεύσει θα δουν πολλά τα ματάκια μας...
Στην Ελλάδα λοιπόν σήμερα υπάρχουν οι εξής προτάσεις εξουσίας:
(α) Η πρόταση της τρικομματικής κυβέρνησης θεωρεί μονόδρομο να υπακούει στα κελεύσματα της τρόικας και υλοποιεί της μεταρρυθμίσεις που προτείνει ο κ. Ραιχενμπαχ η Task Force και οι Γάλλοι ειδικοί της Δημόσιας Διοίκησης. Βέβαια οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να περάσουν από το πολιτικό προσωπικό της χώρας που ακόμα κινείται με παλαιοκομματικές λογικές. Το στοίχημα είναι πότε και αν θα αποδόσουν στην ουσία οι αλλαγές και πόσα "ασημικά" θα πρέπει να βγάλουμε στο σφυρί πριν πάρει (αν πάρει) μπρός η μηχανή και χαλαρώσει η πίεση στους μη έχοντες.
(β) η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά μεταλλάσεται και αποκτά με ταχύτατους ρυθμούς στοιχεία πολιτικού ρεαλισμού. Η μετάλλαξη αυτή θα πρέπει να οδηγήσει το συντομότερο σε πρόταση πολιτικών που θα απαντάει σε βασικά ερωτήματα: (α) θα αναδιαμορφωθεί η διοίκηση και πως; (β) Εφόσον αρνηθούμε την "βοήθεια" της τρόϊκας πως θα δημιουργήσει η χώρα πραγματικά πλεονάσματα και κυρίως επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και πλούτο για τους πολίτες; Φαντάζομαι όχι με εθνικοποίηση των φυσικών πόρων. Φαντάζομαι επίσης με ενεργοποίηση των Ελλήνων εν δυνάμει επενδυτών.
Κάπου στην "γειτωνιά" υπάρχει και η Χρυσή Αυγή ο τρίτος δημοσκοπικά πόλος που φλερτάρει τριψήφια ποσοστά και ζητάει πιο ...ριζοσπαστικές λύσεις στα προβλήματα. Και ένα είναι σίγουρο: Πολλοί από τους πολίτες που δεν πείθονται με κάποιο από τα παραπάνω πάνε στον τρίτο πόλο. Και προσωπικά πιστεύω πως αυτό είναι καλό για να θυμίζει στους παραπάνω πόλους εξουσίας ότι δεν υπάρχει άπλετος πολιτικός χρόνος για να οριστικοποιήσουν τις πολιτικές τους.
Παρατηρήστε τι γίνεται γύρω μας:
Δεξιά και αριστερά της τρικομματικής κυβέρνησης δημιουργούνται φορείς και μηχανισμοί με στόχο να μαζέψουν τους πάσης φύσης ευρωσκεπτικιστές. Οι συνθήκες οδηγούν στη δημιουργία του νέου Ευρωπαϊκού κόμματος που θα αποροφήσει μεγάλα κομμάτια από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ χωρίς τα πολύ δεξιά και τα πολύ αριστερά τους κομμάτια. Βλέπετε; Νέα πολιτική κίνηση δεξιά της ΝΔ όταν δεν πείθει ο Καμμένος. Τα αριστερά κομμάτια ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ αποστασιοποιούνται και καλοβλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ που αποστασιοποιεί σιγά-σιγά τις επαναστατικές του συνιστώσες και πλησιάζει τον διεθνή παράγοντα. Τρομερές αλλαγές για τον ΣΥΡΙΖΑ του 2008. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ συζητάνει σιγά-σιγά την δημιουργία μίας ενιαίας επικοινωνιακής στρατηγικής.
Ειλικρινά δεν έχω ιδέα τι θα βγεί από όλα αυτά . Όμως οι εκλογές θα γίνουν έτσι και αλλιώς σε 3 χρόνια (κανένας δεν είναι έτοιμος για νωρύτερα). Αν στο μεταξύ δεν έχουμε καταρρεύσει θα δουν πολλά τα ματάκια μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου